Strona złożyła skargę na przewlekłość postępowania przez  sądem  apelacyjnym. Autor skargi domagał się stwierdzenia wystąpienia przewlekłości w tym postępowaniu i przyznanie na jego rzecz sumy pieniężnej w kwocie 20.000 zł od Skarbu Państwa.

Sąd Najwyższy  pozostawił skargę bez rozpoznania. Powodem takiego rozstrzygnięcia było ustalenie, że skarżący wniósł skargę już po prawomocnym zakończeniu postępowania.  Sąd Najwyższy podkreślił, że nie można kwestionować długości już zakończonego postępowania. Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na treść art. 5 ust. 1 ustawy z 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r. poz. 75). Zgodnie z tym przepisem, skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie.

Funkcja skargi

Sąd Najwyższy  zaznaczył, że celem wnoszenia skargi, o jakiej mowa powyżej, jest dyscyplinowanie organów wymiaru sprawiedliwości, po to by móc doprowadzić do sprawnego rozpoznaniu sprawy. Nie można zaś dyscyplinować organów do rozpoznania sprawy już prawomocnie zakończonej. Skargę można zatem skutecznie wnieść jedynie w toku prowadzonego postępowania.

Niedopuszczalne żądanie

Jednocześnie  Sąd Najwyższy  wskazał, że w nagłówku skargi skarżący wskazał na sprawy w przedmiocie skargi na przewlekłość postępowania. Także i z tego względu, należało ocenić niedopuszczalność wniesionej skargi. Nie można bowiem wnieść skargi na przewlekłość postępowania w postępowaniu w przedmiocie przewlekłości postępowania. Powyższe wynika z treści art. 3 omawianej ustawy. Oznacza to, że w takim postępowaniu skarga nie jest dopuszczalna. Powyższe wynika z utrwalonego orzecznictwa. W szczególności pogląd o niedopuszczalności rozpoznawania skarg w tym przedmiocie przedstawił Sąd Najwyższy w postanowieniu z 12.01.2017 r. w sprawie WSP 2/16 (LEX nr 2183520) oraz w postanowieniu z 6.12.2011 r. w sprawie KSP 11/11 (LEX nr 1129040).

Postanowienie Sądu Najwyższego z 5.04.2018 r., sygn. akt KSP 6/18, LEX nr 2499880.